Şirin için dağları delmeye kalkan bizim Ferhat da Romeo'dan farklı değildir.
Şİrin, Ferhat'a "babam seni kandırıyor, aklını kullan kaçır beni, sen dağları delene kadar biz yaşlanırız" deseydi ya da "Akıllı ol, git düşün taşın kavuşmamızı sağlayacak bir yol bul" demiş olsaydı, ömürlerinin sonuna kadar birlikte aklın rotasındaki sevdanın tadını çıkarırlardı.
Bilinir ki, Şirin dağları delmek isteyen Ferhat'a "çıkar da ceketini ye, sen ne akılsız adammışsın olacak iş mi bu yaptığın?" dememiş ve Ferhat'ın bu boş çabasından dolayı her gün duygulanıp, aşklarının büyüklüğünü hayal etmiştir.
Beyin boş yere hamle yapmaz. Boş hamleleri bize duygularımız yaptırır.
Eğer Ferhat ve Şirin aklın sonuç getirici düşünceleri ile yola çıksalardı biz bugün onların torunlarını seviyor olacaktık.
Bu kitabı yazmakta olduğum günlerde İtalya'da kıyıya çok yaklaşan Titanik vari dev bir yolcu gemisi kayalara çarpıp battı. Hem de bu çağda. Bu olayla ilgili deniliyor ki; gemi kaptanı sevdiğine selam olsun diye kıyıya bu derece yaklaşmış ve kayalara vurmuş. Gerçekten de sevdiğine iyi bir son selam olmuş, sevdiği onun ne akılsız bir adam olduğunu anlamış, "gemi battı ama yaşamım batmaktan kurtuldu" diye doğru bir düşünceye ve akıl rotasına bu sayede girmiştir mutlaka.
Sevda güçlü bir akıl ister. Akıl ister çünkü sevdanın yolları zorluklarla doludur. Sevdayı zorlaştıran birilerinin buna karşı çıkması ya da koşullar değildir aslında. Zor olan iki beynin uzlaşamamasıdır. Her akıl kendi rotasında yola devam ederken, kopma yaşanmaması için gidiş istikametlerinin aynı ve açıların birbirine yakın olması gerekir. Akılların genişleyen açıyla yol alması kopmaları hızlandırır ve her akıl genişleyen açıyla yol alır.
Beyin doğru hamlelerin organıdır. Beyin ne Ferhat'a "dağları del" diye talimat verirdi ne Mecnun'a "git çölde sürün" ne de Romeo'ya "sarmaşıklara tırman" derdi. Beyin "git başka yol bul" talimatını verirdi.
Beyin öncelik sırasını ve yapılacak olanla yapılamayacak olanları karıştırmaz. Beyin doğru olana yönelir daima. Biz sadece duygu kökenli davranışlarımızla, beynin kararlarına direniriz ya da beyin kökenli duygularla o kararlara uyarız.
0 yorum:
Yorum Gönder