Sanırım Seni Çok Özledim

 Merhaba bir zamanlar canımı uğrunda feda edecek kadar çok sevdiğim. Hiç arayıp sormuyorsun beni. Yoksa beni unuttun mu çoktan? Yerimi dolduracak kişiyi çoktan buldun mu? Mutlu musun? Eğer öyle olmasan beni bir kere arayıp sorardın.Ya da beni temelli sildin hayatından. Evet, ayrılırken öyle anlaşmıştık. Sen beni silecektin hayatından, ben de seni. Bir daha karşılaşmayacaktık hiç. Senin için basitti tabi bu. Sen benim kadar sevemedin ki. Sevseydin bu kadar basit bırakmazdın beni. Belki de hiç sevmedin beni. Bir hata yaptın ve kendini kurtarmak için gerekli anı kolladın. Bir hatamı bekledin. Ve acımadın. Kimse böyle terkedilmeyi hak etmez. Gerçek yüzünü gördüğümde inanamamıştım sana. Çok şaşırttın beni. Oysaki ne güzeldi herşey. Ne olurdu beni biraz sevebilseydin. Çok mu zordu? Bu soruları kendime binlerce kez sordum. Neden böyle yaptığına dair mantıklı bir cevap bulamadım.Hiçbir insanoğlu da bu yaptığına bir yorum yapamaz. Neyse. İnanmayacaksın ama senden sonra kimseler sevmedi beni. Seni unutmak için kimin kapısını çaldıysam elim boş döndüm. Sadece seni unutmak için değil tabi sevdim o insanları da senin gibi. Erkek adam tek bir kişiye aşık olur sadece onun için yaşar ve ölür derler ama bu devirde bu cümle geçerliliğini yitirmiştir bence.En azından benim için öyle. Çünkü karşıma çıkan insanlara verdiğim sevginin yerlere atıldığını gördüm. En azından nazikçe geri verebilirlerdi. Yerden yere çalmaya ne gerek vardı? İşte bu yüzden başka kapılar çalmaya mecbur kaldım. Onlar senin yaptığın hatayı yapmadılar(!). Beni baştan reddettiler. Söylesene benden neden kaçıyorsunuz? Çok sevdiğim için mi? Uğrunuza herşeyi feda edebileceğim için mi? Yeryüzündeki birçok şerefsize nazaran adam gibi adam olduğum için mi? Ha doğru siz insanların içini göremiyorsunuz. Tek bahaneniz de bu zaten. Sadece görünür kısma bakıp ona göre davranıyorsunuz.Sen de öyle yaptın. Bir çok kişi gibi.Ama yine de sevebilseydin beni. En azından onların yaptığı gibi direkt reddetmedin beni. Kendince bir hata yaptıysan da güzeldi. İşte sanırım ben o günleri çok özledim. Hiç yüzyüze görüşemesek te, elini tutamasam da,yüzüne karşı seni sevdiğimi söyleyemesem de, sana sarılamasam da güzeldi bu deneme sürümü aşk.Ne kadar aşk denilebilirse tabi.Her şeyi kısıtlıydı. Ne zaman buluşmayı istesem olmadı. İstemedin. 8 yılda beni tanıyamamışsın demekki.Evet ilkokul arkadaşımdın.İlkokulda birbirimizi sevmedik lisede ayrı okullardaydık ama baya büyümüştük tabi.Herşeyin farkındaydık.Demekki sadece büyümek yeterli olmuyormuş.Ama hakkını vermek gerekir bana sen teklif etmiştin. Hatırladın mı? Arkadaştık sadece. Ben dediklerini anlamaya çalışıyordum. O gün sevgiliydik artık.Hiç beklemiyordum. Yalnızlığa alışkın biriyim ben tabi o yüzden baya bi allak bullak olmuştum. Ama mutluydum. Artık şanssızlığımı yendiğimi düşünüyordum.Ama mutluluğum 5 ay sürdü. Yaptığını anlatmayacağım sen gayet iyi biliyorsun. Bir zamanlar çok sevdiğim insan birden en nefret ettiğim birisine dönüştü. Bu çok acı vericiydi. Senin için öyle miydi bilmiyorum. Yaşadığımız o 5 aylık sadece telefonlaşma mesajlaşma süreci bile çok güzeldi.Telefonu açık tek bir kelime edemediğimiz zamanları bile özledim.  Ne haldeyim sen düşün.Senin için bir hiç te olsalar benim için çok değerliydi o anılar.Bana bir şans verebilseydin belki de daha güzel olacaktı herşey. Ama ne yazıkki sen bu yazdıklarımı okuyamayacak kadan uzaksın belki de bana.Yine de yaşadığım en iyi aşkı(ne aşk ama!) seninle yaşadım.Neresine aşk denilebilirse tabi. Seni şimdi nasıl hatırladım ben de bilmiyorum.Bana çektirdiklerin yüzünden senden nefret ettiğim için olabilir mi? Yoksa yaptıklarına rağmen seni çok özlediğim için mi? Valla özledim özlemesine ama bildiğim tek şey senden hala nefret ettiğimdir.Çok ani oldu seni hatırlamam. Her ne kadar beni 5 ay mutlu ettiysen de yaptığın şey seni kötü insanlar kategorisine koymama yetti. Umarım bir daha hiç karşılaşmayız. Ve bana yaptıkların elbet senin de başına gelecek bunu unutma.Nasıl bir son cümle koyacağımı bile şaşırdım.Heh buldum! Ne halin varsa gör!