Eskiden bir devlet vardı. Değerlerini sahip çıkan, özünden ödün vermeyen. O devlet zamanında dünyanın büyük bir kısmına hakimdi. Diğer devletleri korkutmak için padişahların bir yazı yollaması yeterliydi. Korkardılar o devletten. Çocuklarını o devletle korkuturlardı. "Bak oğlum / kızım yemeğini yemezsen OSMANLI gelir buraya!". O derece korkarlardı. Zamanla milli değerlerini, kendine has özellikleri kaybetmeye başladığında git gide hakimiyet alanı daraldı. Zamanla da yıkılma noktasına geldi. Artık son noktaya gelindiğinde bir şeyler yapılmasının gerektiğini anladılar. Osmanlı'nın yıkılmasına engel olamadılar ama yeni bir Türk devleti kurmayı başardılar. O yolda nice insanlar canlarını verdiler. Arkalarına bile bakmadan ölüme koştular. Neden? Milli benliklerine değer verdikleri için, aşık oldukları için ! Düzeni bozan bir kaç insan yüzünden dönüşü olmayan yollara girdiler. Her şeye rağmen onlar zafere inandılar ve kazandılar. Bu günlere gelebilmemizin arkasında onlar yatıyor. Çanakkale'de ve Türk topraklarının her santimetre karesinde. Onlar vatan aşığıydı, bayrak aşığıydı. O aşk onlara neler yaptırdı. Koca seyit o ağır mermiyi yerden kaldırdığında içinde bahsettiğim vatan aşkı vardı. Nice kahramanlıklar yapıldı ve Türkiye'nin hala bugünkü sınırları içerisinde var olması sağlandı. Bugünün Türkiye'sinin insanlarıyla geçmişteki Türk insanını karşılaştırmak istediğimizde karşımıza bir çok farklılıklar çıkacaktır. Bunu hepimiz biliyoruz. Milli benliğimizi yeniden yavaş yavaş kaybetmeye başlıyoruz. Kan kaybediyoruz. Eskiden Osmanlı'dan korkanlar bugün bizi yavaş yavaş bitirmeye çalışıyor bize bıyık altından gülüyorlar. Bunun bir çok örneğini vermek mümkün. Almanya'da bir hamburger 1 euro, 1 döner 3,5 euro. Ama biz hala ülkemizde McDonalds'lar, Burger King'ler, Domino's Pizza'lar açıyoruz. Yabancıların giydiği gibi giyinmek istiyor, yabancı markalar giyiniyoruz. Hayatımızın her alanında onlara muhtacız gibi davranıyoruz. Kendi içimizde de durumlar hiç iç açıcı değil. Ülkemizin herhangi bir yerinde bir doğal afet olduğunda veya herhangi bir olay olduğunda insanlarımız hayatlarını kaybediyor. Ve şehitlerimiz oluyor bazen. Ancak o gün bir dizi veya maç olduğunda bunları ne yazık ki unutuyoruz. Amerika'da 10 kişi öldü diye bayraklar yarıya indirildi, anıtlar dikildi, anma programları vs yapıldı. Bir de bizim yaptığımıza bakınız. Anca teröre lanet yağdırıyoruz.Sokaklara dökülüp protesto ediyoruz. Bizim için çok çabuk gaza gelen millet demelerinin sebebi bu.Yazık. Millet olarak başımıza bir olay gelmedikçe onun önlemini almıyoruz. Toplum olarak eksiklerimiz çok ve bunu kullanmasını çok iyi bilenler tabii ki de mevcut. Ayrı bir konu da, televizyon denen aptal kutusuna deli gibi bağımlı olmamız. Reklamda bir ürün görüyoruz onu alıyoruz. İzlediğimiz dizide bir telefon kullanılıyor onu alıyoruz. Adamlar bize istediklerini yüklüyorlar. Ona göre davranıyor, ona göre yaşıyoruz. Hiç düşündünüz mü Show Tv'nin adı neden Şov Tv değil ya da Star Tv'nin adı neden Yıldız Tv değil. Gerçi biz kelimelerimizi de onlara benzetmişiz çoktan. Bir ayrı konu da müzikle ilgili. Günümüzün gençlerine sorsak hep yabancı şarkılar dinliyorlardır. Arada Türk te vardır ama eminim yabancıları daha çok dinliyorlardır. Bizim türkülerimizin neyi eksik o şarkılardan? Birisine türkü dinliyorum dediğimizde "Kıro musun sen?" cevabını alıyoruz. Türkülerimiz Türk gençliğince dışlanıyor resmen. Ama bu durumun oluşmasında rol oynayanlardan birisi de öğretmenler. Hangimiz ilkokulda müzik dersinde türkü öğrendik? Hangi sanatçının hangi türküleri var bunları hiç öğrenmedik belkide. Ama insanların içinde milli değerlere sahip çıkma adına hiçbir şey yok maalesef. Bizi kendilerine benzetiyorlar yavaş yavaş. Gün gelecek belki de artık milli değerlerimizin hepsini bir kenara bırakıp tamamen yabancılaşmış bir hayat yaşayacağız (Allah korusun !) . Artık millet olarak bir "DUR!" demeliyiz kendimize. Bize karşı oynanan bu oyunlara kukla olmamalıyız. Biz bunu defalarca başardık. Yine başarabiliriz. Ne demişti Mustafa Kemal ATATÜRK, "Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki ASİL kanda mevcuttur." Yeter ki onu kullanmasını bil. Ne mutlu TÜRK'üm diyene ve gerçek bir TÜRK gibi yaşayana !
0 yorum:
Yorum Gönder