Merhabalar tekrardan hepiniz hoş geldiniz. Sizleri dünyamla baş başa bırakmadan önce kendimden biraz bahsetmek istiyorum. Adım Yasin, 27 Haziran 1995 yılında Kadıköy'de dünyaya gözlerimi açtım. Kendimi bildim bileli Pendik'te yaşıyorum. Trabzon/Vakfıkebirliyim. İlkokulu Prof. Dr. Erol Güngör İlköğretim Okulu'nda bitirdim. Liseyi de Türk Telekom Anadolu Teknik Lisesi'nde bitirmek üzereyim (12.sınıf). Çocukluğum sokaklarda geçmiş olmasına rağmen ben de teknolojinin bir esiri olarak artık sokaklara çıkmıyorum fazla. Zaten üniversite sınavı telaşından yaşamayı bile unuttum diyebilirim.Neyse küçüklüğümden devam edeyim. Küçükken üstüme içinde kaynar su bulunan demlik döküldü ondan başka önemli bir kaza geçirmedim Allah'a şükür. Küçüklüğüm gerçekten çok maceralı geçmişti. Sonra ne olduysa lise denilen yerle tanıştık. Hayatla bağlantımız koptu resmen. İlkokul gibi değildi, zordu. Nerde takdirler teşekkürler. 45 alsak seviniyorduk. İlkokuldaki gibi notlarımızı şişirmiyorlardı burda. Yeni arkadaşlarla tanıştık. Harbiden lise arkadaşları çok başkaymış. Ben onları epey özleyeceğim sanırım. Keşke lise bitmese diye bile düşündüm. Çok iyi arkadaşlarım oldu, üzüldüm de sevindim de . Arkamdan vuranlar da oldu, bana sahip çıkanlar da. Hepsi şu an hak ettiği yerdeler. Hayatta ben çok şey öğrendim lise yıllarımda.Hayatta ben de var olan mutluluklarımla yaşamaya çalışıyorum. Aşk konusuna girsem sanırım çıkamayacağım. Onları da diğer başlıklar altında sizlerle paylaşacağım zaten. Umarım güzel olur her şey. Daha yolun başındayım. İlk başlarda hit alamayacağım ama inşallah tutulur blogum. Hepiniz hoş geldiniz. :)
Merhabalar tekrardan hepiniz hoş geldiniz. Sizleri dünyamla baş başa bırakmadan önce kendimden biraz bahsetmek istiyorum. Adım Yasin, 27 Haziran 1995 yılında Kadıköy'de dünyaya gözlerimi açtım. Kendimi bildim bileli Pendik'te yaşıyorum. Trabzon/Vakfıkebirliyim. İlkokulu Prof. Dr. Erol Güngör İlköğretim Okulu'nda bitirdim. Liseyi de Türk Telekom Anadolu Teknik Lisesi'nde bitirmek üzereyim (12.sınıf). Çocukluğum sokaklarda geçmiş olmasına rağmen ben de teknolojinin bir esiri olarak artık sokaklara çıkmıyorum fazla. Zaten üniversite sınavı telaşından yaşamayı bile unuttum diyebilirim.Neyse küçüklüğümden devam edeyim. Küçükken üstüme içinde kaynar su bulunan demlik döküldü ondan başka önemli bir kaza geçirmedim Allah'a şükür. Küçüklüğüm gerçekten çok maceralı geçmişti. Sonra ne olduysa lise denilen yerle tanıştık. Hayatla bağlantımız koptu resmen. İlkokul gibi değildi, zordu. Nerde takdirler teşekkürler. 45 alsak seviniyorduk. İlkokuldaki gibi notlarımızı şişirmiyorlardı burda. Yeni arkadaşlarla tanıştık. Harbiden lise arkadaşları çok başkaymış. Ben onları epey özleyeceğim sanırım. Keşke lise bitmese diye bile düşündüm. Çok iyi arkadaşlarım oldu, üzüldüm de sevindim de . Arkamdan vuranlar da oldu, bana sahip çıkanlar da. Hepsi şu an hak ettiği yerdeler. Hayatta ben çok şey öğrendim lise yıllarımda.Hayatta ben de var olan mutluluklarımla yaşamaya çalışıyorum. Aşk konusuna girsem sanırım çıkamayacağım. Onları da diğer başlıklar altında sizlerle paylaşacağım zaten. Umarım güzel olur her şey. Daha yolun başındayım. İlk başlarda hit alamayacağım ama inşallah tutulur blogum. Hepiniz hoş geldiniz. :)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder